Этнаграфічная гасцёўня запрашае на невялічкую экскурсію. Наш музейны пакой змяшчае 44 экспанаты. Кожная паліца змяшчае звесткі пра этнас, культуру нашай маленькай радзімы. Прадметы сустракаюцца рознага прызначэння: ткацтва, сельскагаспадарчыя прылады працы, вырабы пляцення, ганчарства.

Калі ласка, сярпы, рабілі іх звычайна з жалеза або сталі, рэжучую частку зазубрывалі. Сустракаліся сярпы паўкруглыя (сферычныя) і падоўжаныя (авальныя).

У пакоі змешчаны прасы розных відаў.

Раней хату асвятлялі з дапамогай керасінавых лямп.

Ніжэй знаходзяцца ступкі, зробленыя з дрэва з цвёрдых парод дрэва (дуб, граб). Дыяметр уверсе 35-40 см. , унізе ступа звужалася.

Кожная сям’я любіла збірацца за адным сталом, ставілі пасярод самавар і чаёўнічалі.

З даўніх часоў на Беларусі былі распаўсюджаны промысел пляцення з лубу, лазы, саломы. Плеценыя прадметы былі зручнымі ў карыстанні, а выраб іх не патрабаваў складаных прыстасаванняў. Кораб – начынне з лубу для пераноскі прадуктаў і корму для жывёлы, захоўвання зерня, збору грыбоў.

Борніцтва – старажытная форма культурнага пчалярства, заснаваная на развядзенні і ўтрыманні пчол у борцях – штучных дуплах. Борніцтва выпрацавала спецыфічныя прылады і прыстасаванні, якія без істотных змен, пад рознымі назвамі вядомы на ўсёй тэрыторыі рэспублікі. Дымакур – прыстасаванне з паддувалам для акурвання пчол.

Беларускае народнае ганчарства характарызуецца ўстойлівымі вытворчымі традыцыямі. У нас змешчаны збаны, гаршчкі.

Адным з багатых і старажытных промыслаў беларусаў з’яўляецца народнае ткацтва. На працягу стагоддзяў яно развівалася, удасканальвалася і перадавалася з пакалення ў пакалення. Пранік выкарыстоўваўся для адбівання льну. Чаўнок выкарыстоўваўся для прапускання ўточных нітак, накручаных на цэўку. Трапло (трапачка, трэпачка) – прылада для трапання валакна. Грэбень- прылада для часання валакна. Калаўрот – прылада для прадзіва. Вядомы два тыпы: калаўрот-стаяк, у якім кола размешчана вертыкальна, і калаўрот-ляжак з колам, размешчаным гарызантальна. Для звівання пражы ў маткі служылі матавілы. Найбольш простым захавалася ручное матавіла.

Прасніца, драўляная прылада, прызначаная для прадзення воўны, льняной ці пяньковай кудзелі; складаецца з дзвюх частак (дошчачкі і стрыжня), замацаваных пад прамым вуглом. У Беларусі былі пашыраны лапатападобныя. 

Наш музейны пакой паступова пашыраецца новымі экспанатамі.